GR
Εφαλτήριο της σύθεσης αποτέλεσε η ιστορία αγάπης δύο ανθρώπων, των οποίων οι ζωές αλληλοεπιδρούν αενάως. Μια ιδέα που ήρθε ενστικτωδώς σαν εικόνα: δύο δελφίνια που πλέουν σε εναλλασσόμενες θέσεις, καθώς τα παρατηρείς πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας από ένα σκάφος που κινείται. Σχηματίζουν οφιοειδείς χωρικούς σχηματισμούς, κυνηγώντας το ένα με το άλλο. Δύο δελφίνια συνοδοιπόροι για πάντα στη ζωή. Η κίνηση σαν ποίημα χωρίς αρχή, μέση και τέλος.
Το οικόπεδο βρίσκεται στο πανόραμα της Βούλας, με κλίση κατωφέρειας άνω του 50% από το δρόμο, άρα σύνθετα προσβάσιμο και κατασκευάσιμο. Ταυτόχρονα στενό καθ’ όλο το βάθος του με υλοποιημένες αμφότερες μονοκατοικίες εκατέρωθεν του. Το τελευταίο στοιχείο κατέστησε επιβεβλημένη την ανάγκη εξόδου προς τη θέα, τη θάλασσα, τον ήλιο και το φως. Η κατοικία διατάσσεται σε τέσσερα διακριτά επίπεδα.
Δόθηκε έμφαση όλοι οι χώροι να έχουν απρόσκοπτη θέα προς την θάλασσα και το νότο μέσω μεγάλων υαλοστασίων, ενώ η ογκοπλασία των αλλεπάλληλων κυρτών στερεών που απαλά εδράζονται ο ένας πάνω στον άλλον, δημιουργούν εξωτερικούς και ημιυπαίθριους χώρους διαφορετικής ποιότητας, προορισμένους για χρήση σε διαφορετικές εποχές, κλιματολογικές συνθήκες και ώρες της ημέρας.
Το κτίριο χαρακτηρίζεται από ήπιες καμπύλες και έντονες οξείες γωνίες. Η δυναμική του φόρμα τονίζεται από το ολόλευκο χρώμα, όπου πέραν της διαφάνειας, είναι ελάχιστα τα στοιχεία που έχουν αποδοθεί με μαύρο επίχρισμα. Πολλές ακμές επιλέχθηκε να μην είναι ορατές με μείωση στο 1 εκατοστό στην άκρη, προκειμένου να ελαττώσουν το οπτικό αντίκτυπο από συγκεκριμένες θεάσεις.
Η στατική επίλυση του κτιρίου ήταν δύσκολη, καθότι οι διαρκώς μετακινούμενοι υπερκείμενοι κτιριακοί όγκοι, προκαλούν μία ανισόρροπη μετατόπιση σε περίπτωση σεισμικής καταπόνησης ενώ οι μεγάλοι πρόβολοι, είχαν ανάγκη ειδικής μέριμνας στην επίλυση των αρμών μεταξύ διαφορετικών δομικών στοιχείων.